ئويغاتقۇچى باغلارنى كەزدىم،
تاپاي دېدىم قىردىن ئىزىڭنى.
جۈپ مەڭزىڭدىن رەڭ ئالغان ئىدى،
لالەزارغا بۇراپ يۈزۈڭنى.

ئۇچراتمىدىم ئەمما ئۆزۈڭنى،
سەن باھارنى سېغىنمىدىڭمۇ؟
سېغىنمىدىڭمۇ؟ سېغىنمىدىڭمۇ؟
سەن باھارنى سېغىنمىدىڭمۇ؟

ئۇزاقلاردا ھەيۋەت شۇ تاغلار،
خىيالىمنى كېلىدۇ بېسىپ.
ئۆتتى قانچە ئىنتىزار چاغلار،
ۋەسلىڭ ماڭا بولمىدى نېسىپ.

سەنسىز مەنمۇ باھارمۇ غېرىپ،
سەن باھارنى سېغىنمىدىڭمۇ؟
سېغىنمىدىڭمۇ؟ سېغىنمىدىڭمۇ؟
سەن باھارنى سېغىنمىدىڭمۇ؟

كەلدى بۈگۈن بۇ كەڭرى ئالەم،
دوستلىرىمغا گۈللەر تۇتارمەن.
نەلەردىسەن سۆيگىنىم ئەركەم،
قولۇمدا گۈل سېنى كۈتەرمەن.

ئۆمۈر بويى سۆيۈپ ئۆتەرمەن،
سەن باھارنى سېغىنمىدىڭمۇ؟
سېغىنمىدىڭمۇ؟ سېغىنمىدىڭمۇ؟
سەن باھارنى سېغىنمىدىڭمۇ؟
سېغىنمىدىڭمۇ؟ سېغىنمىدىڭمۇ؟
سەن باھارنى سېغىنمىدىڭمۇ؟
سەن باھارنى سېغىنمىدىڭمۇ؟