قانچە ئادەملەر ئۆلۈپ كەتتىغۇ،
تىرىكلەرنى قان-قان يىغلىتىپ.
مۇرادىغا يەتتىمۇ ئىنسان،
ھاياتلىقتا شۇنچە قىيغىتىپ.

ياش دېمىدى، ۋە يا مويسىپىت،
ئېلىپ كەتتى ئەجەل تاللىماي.
قول قوشتۇرۇپ يىغلاپ قېلىشتۇق،
بۇ ئۆلۈمگە چارە قىلالماي.

جاپالاردا مۈكچىيىپ كەتكەن،
ئاپئاق ساقال ئاتىلار قېنى؟
بىزنى ئەللەيلەپ باغرىغا باسقان،
ئاشۇ جاپاكەش ئانىلار قېنى؟

كېلىدىكەن يىراق كەتكەنلەر،
كەلمەيدىكەن كەتمەنلەنگەنلەر.
ئۆلۈپ كەتسە بولدى رەھمەتلىك،
تىرىكلىكتە سەن-پەن دېگەنلەر.